Fabryka jak dom

Drodzy sędziowie!Rodzina Tenterów!Dzień dobry wszystkim!

Nazywam się Xue Guangyi z Yongganba i tematem mojego wystąpienia jest Fabryka jak dom.

Dente było drugą fabryką, w której pracowałem i zgadnij, jak długo pracowałem w pierwszej fabryce?

Rok, dwa lata (jak myślisz),

Odpowiedź w końcu zostaje ujawniona, więc uważnie wysłuchaj przemówienia.

W wieku 18 lat, po ukończeniu gimnazjum, zbuntowany i uparty, pomimo sprzeciwu rodziny, wyruszył w podróż społeczną.Brak wykształcenia, brak osoby w innym miejscu, znalezienie pracy staje się trudniejsze.Przez przydrożne ulotki o pracy, byłem młody i zabłocony wszedłem do fabryki, to moja pierwsza praca, ale też żegnam dni szkolne, nowy początek.Pełen entuzjazmu i oczekiwania na podjęcie wyzwania, spróbowanie kariery, która dopiero się rozpoczyna.Rzeczywistość życia dała mi cios, oryginalny świat dorosłych nigdy nie był „prosty” w dwóch słowach.Fabryka była wtedy jak lodownia, nie było mowy o temperaturze.Szef jest jak właściciel desperacko ściska siłę roboczą, czy pracownicy w fabryce jedzą wystarczająco dużo, dobrze śpią, ubierają się ciepło, nikogo nie obchodzi, czy nadgodziny są zmęczone, nie mówiąc już o kulturze korporacyjnej, miłości do współpracowników, praca wszystkich, nie ma wzajemnej pomocy między ludźmi, nie mówiąc już o pomaganiu sobie nawzajem, zwłaszcza ich młody wiek, powolne działanie, będzie ściśnięte do krawędzi.

Przybysz/on sam, w bezradności krok po kroku trudno chodzić.Z powodu mojego krnąbrnego wyboru przez trzy miesiące cierpiałem samotność i depresję, aż w końcu pospiesznie opuściłem fabrykę i wróciłem do Zhangpu.W wieku 18 lat, wieku słońca, zdecydowałem się pojechać daleko i uciec z powodu tego nieprzyjemnego doświadczenia w fabryce, a później, gdy tylko ktoś przedstawił mi pracę w fabryce.Pierwszym odruchem jest odmowa i naleganie, aby koszmar się nie powtórzył.

Powrót do Zhangpu na wiele lat, pod okiem przyjaciół, aby nauczyć się spawania elektrycznego, zajmując się pracą w drzwiach i oknach.W ubiegłym roku zachorowałam i dowiedziałam się, że dysk w odcinku lędźwiowym jest wysunięty i nie ma już możliwości dalszego angażowania się w branżę.Jako żywiciel rodziny, wydatki rodzinne są nieuchronne, nie mogę przestać, nie mogę przestać!Pod zbiegiem okoliczności przyszedł do Teng Te, próbując pokonać wewnętrzne przeszkody, powiedz sobie, aby spróbować zobaczyć.Po wejściu do działu odkryłem, że chociaż jest to spawanie elektryczne, ale rama spawana łukiem argonowym i oryginalny proces produkcji drzwi i okien są nadal bardzo różne.Ale zmiana zupy nie zmienia leku, mając własne doświadczenie i podstawy w tamtym czasie, nie było trudno zacząć.Najważniejsze jest to, że między kolegami jest dużo miłości i że są gotowi pomóc, gdy tak nie jest.W tym czasie Ronghui zabrał mnie na placówkę i uczył mnie bardzo ostrożnie i uważnie.Cierpliwie wykażę i poprawię, co zrobiłem źle.Nie będę go spowalniać, bo tu jestem.Całkowicie przełamałem bezsilność i zawstydzenie, jakie czułem w fabryce nie sam, ale w grupie pomagających sobie nawzajem ludzi.W pracy będziemy się porozumiewać bezinteresownie, a w życiu będziemy dzielić się dobrym jedzeniem i piciem.Długo nie pracowałem w firmie, ale wszystko, co wydarzyło się w firmie, całkowicie zmieniło moje ówczesne postrzeganie fabryki.Teng Te te, pozwól mi nie tylko wrócić do Zhangpu, bardziej jak do domu, z powrotem do braci i sióstr, jest śmiech i śmiech w domu.

Jubileusz firmy pozwolił mi zapamiętać w swoim życiu, powodzenie corocznego spotkania to wysiłek i upór wszystkich ludzi, to wynik bezinteresownego wysiłku wszystkich.To jest nasz niezłomny duch, to jest siła i odwaga, jaką daje nam dom.W trudnych chwilach pracowaliśmy ramię w ramię, aby je pokonać.Gdy odniesiemy sukces, dzielimy się radością, a nie aroganccy i oschli.Kiedy jesteśmy zdezorientowani, stajemy się dla siebie światłem, zachęcamy się nawzajem.

Zajmuję się zwyczajnymi i zwyczajnymi stanowiskami, nie sądziłam, że za życia będę śpiewać na scenie, wygłaszać przemówienia.Nigdy nie myślałam, że tak wiele osób w firmie zwróci na mnie uwagę i zatroszczy się o moje życie i rodzinę.Praca jest łatwa do znalezienia, odpowiednia, ale rzadka, rzadko kiedy ma się takie poczucie, bezinteresowny szef ma szczęście.W fabryce jest jak w domu, jest temperatura, jest ludzki dotyk, jest wspólne przedsięwzięcie rodziny, jestem bardzo zadowolony.

To koniec mojego przemówienia. Dziękuję rodzinie za wysłuchanie!Dziękuję wam wszystkim!